13:30 staat erop mijn afsprakenkaartje! Dan gaat het gebeuren, de 1ste chemo! Hoe gaat het? Tuurlijk is het allemaal verteld en lees je erover, maar de angst is en blijft, hoe gaat mijn lichaam hier mee om? Word ik nu echt heel ziek, blijf ik fit, kan ik sporten? Hoe gaat het thuis? Kan ik alles nog? Of leef ik als een zombie in mijn slaapkamer! De slaapkamer is in ieder geval ZEN proof gemaakt. Alle drukke elementen zijn verwijderd zodat ik daar rustig kan bijkomen.

Het is 10:45. Allebei mijn zussen zijn erbij. Christina is speciaal uit Noorwegen naar me toe gekomen en kan dus bij de eerste chemo zijn. Dat is heel fijn! We hebben eerst thuis lekker geluncht en daarna reden we met zijn vieren (Robert, Jannicke, Christina en ik) naar het ziekenhuis. Samen met de degenen waar ik zo verschrikkelijk veel hou.. Kom maar op, ik kan de hele wereld zo aan! We kwamen lachend en grappend het ziekenhuis binnen en de mensen in de kamer waar de chemo gegeven werd wisten niet wat ze zagen… Het leek wel een feestje!  De man die naast me in de kamer ligt is daar niet heel blij mee (toen hij later vertrok noemde hij zichzelf een hond – die ook altijd  in een hoek ligt en ook niet wakker wordt van vuurwerk! – beetje vaag).

 

Mijn schoonmoeder is bij ons thuis om op de kleine Robin (7 weken) te passen. Benjamin (ja ja volgende week 7 jaar alweer) is lekker op school en gaat daarna lekker naar de sport BSO. Die halen we vanmiddag op.

De zuster komt binnen met de 2 zakjes die ik toegediend krijg. Het eerste zakje zal er vrij snel in gaan (10 minuten) het tweede zakje zal ongeveer 35 minuten in beslag nemen met in de tussentijd een spoelsessie. Maar nu komt toch die vervelende prik in mijn handen waar ik het nooit zo op heb. Maar al met al prikte ze goed en kon de eerste chemo naar binnen. Het was een rode substantie, de zuster vertelde al dat ik als ik later naar de wc zou gaan het al rood zou zijn. Dat bleek ook later het geval! En daarna heb ik een zacht roze gloed over mijn gezicht, joh, ik zie er gewoon super gezond uit van dat spul! haha

De medicijnen die ik ’s ochtends al had ingenomen (tegen de misselijkheid) zouden nu al hun werk moeten doen. Wanneer ik straks thuis kom en heb gegeten zal ik de andere medicijnen tegen de misselijkheid moeten nemen. En dan is het afwachten hoe de dag/nacht zou verlopen…