Chemo nummer 8

Jannicke en ik waren thuis nog even snel een broodje eten voordat we naar het ziekenhuis zouden gaan. Ik werd gebeld door de verpleegkundige of ik mijn bloed al had laten prikken…. Euhm, ja hoor, ik ben er bijna! Wij snel de auto in en 10 minuten later (degene die Jannicke’s haar rijstijl kennen, weten dat dat zo snel kan) kwamen we in het ziekenhuis en liet ik mijn bloed prikken. Nog geen half uur later was de uitslag ervan bekend en werd mij verteld dat de bloedwaardes nog steeds veel te laag waren en dat de chemo niet door kon gaan deze week. Dat vond ik ook eigenlijk wel heel erg fijn! Even rust…. Nou ja, rust… deze week stonden meer dan 4 afspraken in het AVL gepland, maar dan had ik daar in ieder geval wat meer energie voor dan wanneer ik wel een chemo gehad zou hebben.

AVL

Dinsdag had ik een afspraak met de chirurg die mij zou uitleggen hoe de operatie zou gaan en de uitslag van de MRI zou dan ook bekend zijn! Ik vond het zo spannend…. Ze vertelde mij dat ze de operatie liever in twee keer wilden doen. Dus eerst de linker killer-boobie, en wanneer ik weer fit ben, de andere. Waarom dit hun voorkeur heeft, is omdat mijn lichaam na 16 chemo’s zo verzwakt is, en meer moeite heeft met genezing en herstellen van de operatie. Wanneer beide borsten in een keer geopereerd zouden worden, is er twee keer zoveel kans op bloedingen, infecties, enz. Ik moet ook zeggen dat ik dat veel beter vind klinken dan in een keer beide borsten te opereren. De oksel wordt natuurlijk ook leeggehaald tijdens deze operatie.
En dan de MRI….! Daar was ik natuurlijk zo benieuwd naar! We konden meekijken op het scherm, en zagen meteen al dat het goed was! In de borst was niets meer te zien, en in de oksel nog maar 4 hele kleine stipjes!!! En dat van de enorme tumor van meer dan 4 cm in mijn borst en 15 klieren in mijn oksel!! Heel gaaf om te zien hoe goed de behandeling aanslaat!

Vlak voordat we weg gingen, vroeg ik haar nog hoe het toch zou komen dat ik een hormoon gevoelige kanker heb. Wanneer je BRCA1 drager bent, is het meestal triple negatief (meer info). Zij keek me vragend aan en zei dat ik ook trippel negatieve borstkanker heb, en geen hormoon gevoelige! Ik was stomverbaasd…. De patholoog van het AVL heeft dit bevestigd…. Dit zou dan voor mij betekenen dat ik na de behandelingen niet 5 jaar lang hormoon therapie hoef! Dat is dan wel heel fijn! Maar mijn behandelplan, klopt dat wel dan…? Die is goed zei ze… gelukkig maar! Oh oh…. het is wat met die ziekenhuizen. Ik wist dat wij de regie zelf in handen moeten houden, en nu helemaal!

Omdat het AVL zelf ook graag een biopt wilden hebben van mijn tumor, heeft de chirurg me meteen doorgestuurd naar de afdeling radiologie. De tumoren in mijn oksel waren helaas (voor hun) te klein om er een biopt van af te nemen. Ze hebben wel via een punctie een radio actieve marker in geplaatst. Daarmee kunnen ze tijdens de operatie precies zien waar ze de klieren moeten weghalen. Ik mag Robin dan niet aan die kant vast houden vanwege de stralingen. Kan ik nu alvast wennen om hem alleen maar rechts vast te houden voor na de operatie.

Opnieuw bloed prikken

Vrijdag ochtend liet ik hier in de buurt mijn bloed prikken. De waardes zullen nu toch wel weer omhoog gegaan zijn…? Maar helaas. Mijn oncoloog belde me en zei dat zij dit niet eerder meegemaakt heeft, en haar collega’s van het AVL ook niet. Je bent een apart gevalletje” zei ze. Tja, dat hoor ik wel vaker antwoordde ik ;-P Ik vroeg vertelde haar dat ik zo verrast werd door het AVL toen ze mij vertelde dat ik trippel negatief heb ipv hormoon gevoelige. Hier wist zij nog niets van en zou ze uitzoeken met het AVL. Best handig om te weten welke diagnose ik nou echt heb…!

Op dit moment lig ik op bed in de chemo kamer in Ter Gooi. Hiervoor heb ik mijn bloed laten prikken en ze vertelde mij nu de uitslag hiervan. Mijn bloedplaatjes staan eindelijk goed! Hè hè! Nr 8 gaat dan nu eindelijk erin….